Mattel’s Barbie-film wist afgelopen jaar precies de vinger te leggen op de pijnlijke plek en heeft daardoor een nieuwe wind geblazen door het imago van Barbie. Het speelt in op de lopende discussies en betogen over de genderkloof, vrouwenquotum en salariskloof, maar wat blijkt: dit is slechts het topje van de ijsberg van Mattel’s Barbie-identiteit.

Mattel voert al jarenlang een strijd voor een structurele cultuurverandering, een verandering die in plaats van in de praktijk, wortel schiet bij de kern van het probleem. Waar de film voornamelijk spreekt over het patriarchaat en een duidelijke stempel drukt op de huidige praktijken, is Mattel op de achtergrond vooral bezig met het aanpakken van de kern van de cultuurverandering. Dit is de plek waar cultuur wordt doorgegeven, waar informatie wordt verspreid die de ontvanger helpt om de wereld te zien, te verwerken en op zijn of haar eigen manier te begrijpen: bij kinderen.

Anders dan bij kinderen is het aanleren van nieuwe ideeën bij mensen lastig, omdat de bestaande overtuigingen al zijn gevormd. Het vereist een actieve motivatie om eigen waarden los te laten en te kunnen inleven in hoe anderen de wereld ervaren. Kinderen zijn nog blanco en worden dagelijks blootgesteld aan culturele prikkels die hun identiteit en begrip van de wereld vormen. Voor kinderen is alle informatie nieuw, en binnen een relatief korte tijd leren ze bouwstenen die de basis vormen voor de rest van hun leven. Dit is precies waar Mattel zich al jarenlang, bijna als underdog, op heeft gericht: The Dream Gap Project. Dit initiatief dateert zelfs al van minimaal 8 jaar geleden.

Mattel heeft op de achtergrond al jarenlang gewerkt aan een identiteit die actief bijdraagt aan een cultuurverandering. Door de film heeft Mattel, met haar enorme marketingbudget, zich ingezet om van die identiteit een imago te maken waarbij de twee in harmonie zijn.

Mattel’s aanpak illustreert het begrip van de kracht van cultuur en hoe deze effectief kan worden ingezet om identiteit en imago te versterken, waardoor kapitaalverlies wordt voorkomen en de wereld een tegelijkertijd een stukje mooier wordt. 

#2 Culturele Symboliek: Communicatie en Misinterpretatie

Hoe mensen symboliek (verscholen in tekens, taal en handelingen) ontcijferen, begrijpen en toepassen is een culturele handeling. Wat betekent bijvoorbeeld een 👍 voor jou? Als je ooit naar Afghanistan, Iran, Italië of Griekenland gaat, is het verstandig om je in te lezen in symbolische handelingen. In deze landen staat een duim omhoog namelijk ongeveer gelijk aan wat jij begrijpt als een opgestoken middelvinger.

Fysieke culturele verschillen zijn doorgaans eenvoudiger te herkennen en te vertalen naar symboliek, zodat jij het kunt begrijpen. Maar hoe zit het wanneer je deze culturele verschillen niet fysiek kunt observeren? Dit betekent niet dat ze niet bestaan. Nederlanders staan bijvoorbeeld bekend onder buitenlanders om hun directheid, terwijl slechts 319,5 kilometer verderop de Engelsen bekend staan om hun indirectheid. Zet deze twee culturen tegenover elkaar zonder hiervan op de hoogte te zijn en er zal zeker miscommunicatie ontstaan.  

Hoe jij de wereld begrijpt en hierin beweegt, hoeft dus niet altijd hetzelfde te zijn voor een ander. Het is handig om dit in het achterhoofd te houden wanneer je communiceert, ook als de ander heel erg op jou schijnt te lijken. Dit betekent niet dat je altijd op eieren moet lopen tijdens communicatie, maar het is wel goed om goed te luisteren en te kijken naar, en vragen om, feedback. Zo heb je de mogelijkheid om, wanneer je te direct was, te nuanceren om je intentie gelijkwaardig te maken.

#3 Stille Evolutie van Culturele Symboliek

We hebben het al eerder gehad over Culturele Symboliek en culturen die anders kunnen decoderen. Zo’n verandering in cultuur en culture symboliek kan heel geleidelijk plaatsvinden. Vaak gaat dat zo geleidelijk dat je het niet eens door hebt, totdat je er echt even bij stil staat en er naar kijkt. Kijk maar

#4 De Merkhistoricus

In de (bijna) wekelijkse zoektocht naar nieuwswaardige verhalen stuit je soms op een verhaal waarvan je denkt “waarom heb ik dit nooit eerder gezien?”. Of misschien beter, gemist. Dit verhaal gaat over cultuur en identiteit. Scott Reames werkte de afgelopen 17 jaar als historicus voor Nike. Inmiddels is hij met pensioen maar staat er anno 2024 een afdeling van 7 mensen die iedere dag bezig zijn met het vastleggen van alle activiteiten van Nike. Van campagnes tot gesprekken met atleten en medewerkers. In dit verhaal zie je een voorbeeld waarin Scott je meeneemt in het verhaal over het bureau John Brown. Dit vanwege het overlijden van John Brown, de founder van het bureau. Het verhaal van Scott Reames was weer de aanleiding voor George Tannenbaum om hier een verhaal over te schrijven. Het idee van het vastleggen van de historie van een bedrijf is niet alleen cultureel gezien interessant maar het voorkomt ook dat je iedere keer het wiel opnieuw moet uitvinden. Sterker nog, het bevordert de consistentie in alles wat je doet. We weten dat consistente communicatie een van de voorwaarden is voor verdienen van vertrouwen. George heeft een aantal conclusies getrokken die zeer zinvol zijn om te lezen. Misschien zelfs om er iets mee te doen:

• Maak je eigen baan. Scott zag de behoefte aan een historicus, schreef een voorstel en vond een roeping die hij ongeveer de helft van zijn professionele leven bekleedde.
• Verhalen hebben consistentie nodig. Scott merkte de onvermijdelijke verschuiving op in het navertellen van verhalen en erkende het belang van consistentie en codificatie.
• Op dezelfde manier hebben bedrijven en merken behoefte aan consistentie. De ‘betekenis’ van een bedrijf kan – als het waar is – niet met de wind mee waaien en bij elke trend, rage en grilligheid veranderen.
• Verhalen winnen. De geschiedenis, het erfgoed en de cultuur die zij vastleggen vormen een “ENORM” concurrentievoordeel.
• De volgende generatie is belangrijk. Niet alleen het volgende kwartaal. Investeer in geld en mensen voor de lange termijn om een ​​merk ook straks te laten winnen.
• Ethos overtreft uitvoering. Executies komen en gaan, maar de fundamenten van een merk moeten blijven bestaan.
• Dingen opschrijven is goed. Zo worden ze consistent, gecodificeerd en geloofwaardig.

#5 Barilla

Pastadozen zijn de perfecte verpakking voor de pasta. En volgens Barilla ook om te herbruiken. Pasta laat immers geen residu achter en de dozen zijn over het algemeen groot genoeg voor andere spullen. Dit is duidelijk de inspiratie voor een nieuwe campagne van Barilla die de herbruikbaarheid van dozen promoot. De campagne heeft opruimgoeroe Marie Kondo ingehuurd als woordvoerder en hun campagnevideo begint met Kondo die zorgvuldig een paar sokken opvouwt die ze blijkbaar via een tweedehandsmarkt heeft verkocht. Wie koopt er overigens sokken op een vinted platform? Ik snap dat merken een rol willen spelen binnen het thema duurzaamheid. Maar hoe ver ga je dan? De identiteit vormt het uitgangspunt voor wat wel of niet past en bijdraagt aan het merk. Maar inmiddels bekruipt mij het gevoel dat deze grenzen steeds verder vervagen en merken een speelbal worden om kromme bananen recht te praten. Heel benieuwd wat jullie van deze campagne vinden?

#6 Amy Webb

Amy is wel een van de meest invloedrijke futuristen die er zijn. Jaarlijks laat zij haar licht schijnen over de meest belangrijke ontwikkelingen binnen de wereld van technologie. Tijdens het zojuist afgelopen SXSW-event heeft zij weer een update gegeven over deze toekomst. De big take-aways? Door opkomst van AI staat de mensheid aan de vooravond van de grootste tech supercycle die we ooit hebben meegemaakt. Een supercycle die onze levens op een onomkeerbare manier zal beïnvloeden. Large Language Models zijn nog niets vergeleken bij de Large Action Models die gaan komen. Waarbij we geen tekst meer invoeren als prompt maar we met onze gedachten direct de AI aansturen. Wil je weten hoe? Kijk dan naar dit videoverslag van haar presentatie op SXSW.

#7 Mr Beast

Er lijken geen grenzen te zijn voor Jimmy Donaldson aka Mr Beast. Hij is al de ‘grootste’ YouTuber ooit. Zijn projecten en ideeën breken overal in de wereld records. Donaldson maakt sinds 2016 content en heeft maar liefst 245 miljoen abonnees op zijn kanaal. Zijn real-life Squid Game-wedstrijd is 588 miljoen keer bekeken werd. Zijn gezinsvriendelijke video’s bevatten doorgaans stunts en filantropische daden, zoals het betalen voor staaroperaties om 1.000 blinde mensen weer te laten zien. Hij heeft miljoenen aan voedsel en voorraden weggegeven voor mensen in nood. Hij heeft zijn eigen studio gebouwd voor het maken van content, een faciliteit van $ 10 miljoen in North Carolina. Dus moet er weer een schepje bovenop. Zijn nieuwste project is ook weer recordbreaking. Hij heeft een deal gesloten met Amazon MGM Studio’s voor zijn eerste ‘traditionele tv-serie’: een competitie die wordt beschreven als “de grootste reality-competitieserie in de televisiegeschiedenis.” Het project is gebaseerd op zijn YouTube-show en heet Beast Games. Er zullen 1.000 deelnemers strijden om een ​​contante uitbetaling van $ 5 miljoen. De prijs is de grootste prijs in de geschiedenis van televisie en streaming.

#8 KFC

De Brandguide. Iedereen heeft er wel eens een gemaakt of heeft er een moeten lezen. Meestal staat zo’n merkgids vol met marketingtaal of heeft het een codering voor die alleen door insiders wordt begrepen. Via de wekelijkse blog van Webcurious kwam ik deze Brandguide van KFC tegen. Waarschijnlijk uit het jaar 2015. Maar los van het jaartal is dit een prachtig voorbeeld van hoe je interne marketingtaal kunt omzetten in een inspirerend geschreven brandguide die voor iedereen leesbaar is. Of het nu om de merkwaarden gaat, de manier waarop we met klanten communiceren of hoe de verpakking eruit moet zien. Naast de heldere taal is het ook nog eens prachtig (authentiek) vormgegeven. Een mooi voorbeeld hoe je dus ook een brandguide kunt maken.

#9 Simply News

Het is een onderwerp waarover de specialisten en trendwatchers al maanden praten. Het gevolg van AI voor het nieuws. Als we terug in de tijd gaan en kijken naar de beginperiode van het internet dan was daar opeens Nu.nl. Een nieuwsblog zonder journalisten maar met redacteuren die uit de dagelijkse hoeveelheid beschikbaar nieuws, korte samenvattingen maakten voor de nieuwsblog. Inmiddels weten we hoe succesvol dat is geworden. Kijken we naar de toekomst dan is het niet geheel ondenkbaar dat AI gaat zorgen voor onze nieuwsvoorziening. De eerste voorbeelden zijn nu zichtbaar. Neem bijvoorbeeld Simply News. Simply News is een AI-aangedreven nieuwsaggregatieproject dat in feite het hele proces uitbesteedt om te vertellen wat het nieuws van die dag is als een reeks thema-podcasts. Simply News werkt met meerdere AI-agents om elke dag samenhangende, nieuwsgerichte thema podcasts over veel verschillende onderwerpen te produceren. Elke agent is verantwoordelijk voor een ander deel van dit proces. We hebben bijvoorbeeld ‘The Sorter’ die een breed scala aan nieuwsbronnen scant en de artikelen filtert op basis van relevantie. Nummer 2 is ‘The Pitcher’ die een boeiende pitch maakt voor elk gesorteerd artikel, rekening houdend met de verhalende invalshoek die in het artikel wordt gepresenteerd. Dan is er ‘De rechter’ die de pitches evalueert en een redactionele beslissing neemt over welke worden opgenomen. Tenslotte is er ‘The Scripter’ die een boeiend script schrijft voor de artikelen die door de rechter zijn geselecteerd. Ik kan natuurlijk niet controleren of de inhoud voldoet aan het criterium ‘het beste nieuws’ maar het klinkt voorlopig erg goed. Gooi hier een laag personalisatie overheen en dan heeft iedereen straks zijn eigen nieuwsagent. Vraag me dan wel af waar ze de advertenties en de banners gaan plaatsen.

#10 Yuval Noah Harari

Jeroen de Bakker schrijft een wekelijkse nieuwsbrief over AI. Iedere week het laatste belangrijke nieuws over de ontwikkelingen. Deze week was er aandacht voor een interview met Yuval Noah Harari in de Stephen Colbert show. Het duurt slechts 7 minuten maar ik kan het iedereen aanraden om naar het eerste gedeelte te kijken. De kern van zijn betoog: ‘Elke generatie denkt dat zij met een versnelde verandering te maken hebben. Maar deze keer is het daadwerkelijk ongekend. Voor het eerst in de geschiedenis heeft niemand enig idee hoe de wereld er over twintig jaar uit zal zien.”

Tot de volgende keer!

De discussie over ‘purpose’; wat is het nu echt en wat is het effect voor organisaties en merken heeft vele meningen. Esther Overmars vond voor haar SWOCC studie al 107 verschillende definities voor het begrip ‘purpose’. Om nog maar eens wat olie op het vuur te gooien las ik deze week een verhaal van Dean Oelschig waarin hij, zoals hij dat zelf beschrijft, “de olifant in de kamer” nog maar eens benoemd. “Mijn persoonlijke probleem met het meeste ‘purpose’ werk dat ik zie, is dat het geweldig werk oplevert om reclame te maken voor het probleem zonder enige vorm van oplossing te bieden. Merken hechten zich aan complexe maatschappelijke problemen die zoveel meer nodig hebben dan een advertentie om op te lossen. Ik weet zeker dat je verschillende merken hebt zien praten over gender gerelateerd geweld (GBV) als een probleem, of mensenrechten, of neushoornstroperij, of duurzaamheid, of opwarming van de aarde, of gelijkheid, of Vrouwendag, of Black Lives Matter (BLM), of ontbossing, of de negatieve impact van sociale media – maar hoeveel van deze merken hebben ooit een oplossing geboden?” Maar consumenten willen niet dat merken hen vertellen om welke zaak ze zich moeten bekommeren. Of je de bewering dat Hellmann’s mayo voedselverspilling kan oplossen wel of niet gelooft, niemand wil mayonaise kopen omdat het een schuldgevoel over voedselverspilling oplevert. Consumenten kopen mayonaise omdat mayonaise lekker is. Mensen kopen Apple niet vanwege het Why (sorry, Simon), maar omdat het ongelooflijke producten maakt die mooi zijn om naar te kijken en naadloos werken, en omdat het ’s werelds beste merk heeft opgebouwd door jaren en jaren van uitstekend productontwerp en buitengewone reclame. Om ook nog maar even de ‘grote’ namen aan te halen: David Ogilvy gelooft “we must sell or else”. Hegarty vertelde ons dat de functie van advertising is “to promote and sustain a competitive advantage” en Bill Bernbach zei: “creativity must result in greater sales more economically achieved.” Zit wat in toch?

#2 TikTok Trendrapport

Voor de liefhebbers is er weer een trendrapport van TikTok. Verderop in deze nieuwsbrief komen we nog even terug op de impact van TikTok maar hier laten we de eigenaar zelf aan het woord. Samengevat zijn de belangrijkste conclusies uit het rapport:

• Toevallig scrollen – TikTok-gebruikers ontdekken vaak onverwachte nieuwe passies die ze niet hadden bedacht. Het rapport suggereert een marketingmogelijkheid om breakout-creatief te gebruiken (niet zo eenvoudig!) om gebruik te maken van de serendipiteit.
• Positieve kant van “Delulu” – Wat begon als een term voor waanvoorstellingen zou ook kunnen verklaren hoe “TikTok-publiek een gedeelde gemeenschap van waancomfort opbouwt om een sprankje luchthartigheid te bieden in een overweldigende realiteit.” Voor merken is het advies om eerst naar de emotionele kant van de content te kijken voordat je deze deelt. (mooi inzicht waar we in deze nieuwsbrief in een volgende editie nog op terugkomen)
• Openheid schept vertrouwen – Best een ouderwetse conclusie maar volgens de onderzoekers vertrouwen consumenten merken die reacties achterlaten. Dat doet denken aan een waarheid die al twintig jaar geleden bekend was sinds de start van social media marketing: het loont om te beginnen met luisteren.

PS: Je moet even je email achterlaten om het rapport te kunnen downloaden.

#3 Nooit meer naar een vergadering

Je kon erop wachten maar dan is het bericht toch altijd weer iets eerder dan verwacht. In het tijdperk van de Metaverse waren er al verhalen dat je niet meer fysiek naar een vergadering, concert of festival hoeft te gaan om het toch mee te maken. Je stuurt simpelweg een avatar en vanaf een afstand kijk of luister je rustig mee. Maar dat is toch een eenzijdige niet interactieve vorm van de experience. Met de komst van AI is straks ook dat probleem opgelost. Als er een vergadering is waar je niet bij kunt zijn (of wil zijn) stuur je opnieuw een avatar. Maar deze keer niet alleen om te luisteren en notities te maken maar gewoon lekker actief deel te nemen aan de vergadering. Zonder dat jij zelf je mond open hoeft te doen.  

#4 WhatsApp

Er zijn vier nieuwe tekstopmaak opties aan WhatsApp toegevoegd om effectiever te communiceren. Vanaf vandaag kunnen WhatsApp-gebruikers nu lijsten met opsommingstekens, genummerde lijsten, blokcitaten en inlinecode gebruiken om berichten te markeren en te ordenen. Als het goed is wordt het dus makkelijker om grote delen tekst op te splitsen in iets dat gemakkelijker te lezen is.

#5 The State of the Culture, 2024

In zijn nieuwste essay vestigt cultuurcriticus Ted Gioia de aandacht op de dopamineverslaving van de grote techbedrijven. Zijn kritiek is gericht op de “durfkapitalistische industrie die app’s heeft gecreëerd, en de technologische hausse die onze afleiding aanwakkert”. “Ze willen een wereld van junkies creëren, omdat zij de dealers zullen zijn”, schrijft Gioia. “Verslaving is het doel.” “The fastest growing sector of the culture economy is distraction. Or call it scrolling or swiping or wasting time or whatever you want. But it’s not art or entertainment, just ceaseless activity”. Je snapt het natuurlijk allemaal pas als je het doorhebt. En we vinden het fijn om er allemaal labels op te plakken. Een van die labels is eenzaamheid. Maar is dat echt zo? Of is het de verslaving? Gelukkig zijn er steeds meer initiatieven die deze ontwikkeling willen doorbreken. Thema’s als de Global Day of Unplugging die begint op 1 maart bij zonsondergang en duurt tot en met zonsondergang op 2 maart 2024. Maar er zijn ook initiatieven gericht op de commerciële kant van deze ontwikkeling. Denk dan aan Buy Nothing Day, of sociale media-bewegingen No Spend January. Strategie is kiezen. En welke keuze maakt het vakgebied? Blijven we een bijdrage leveren aan deze ontwikkeling of snappen we wat er gebeurt?

#6 “When you are accustomed to privilege, equality feels like oppression”

The cover image of Between the sea & the sky. Kim, Tess & Maaike, Marken, Noord-Holland 2021. Photo: Jimmy Nelson

*Wanneer we spreken over feminisme/vrouwelijkheid en mannelijkheid, hebben we het over het culturele concept van mannelijkheid en vrouwelijkheid. Dit concept is voornamelijk gebaseerd op culturele definities van eigenschappen en heeft minder te maken met biologisch geslacht van de man en vrouw.

Het nieuwe concept van mannelijkheid en vrouwelijkheid 

Het feit blijft dat het westen leeft in een patriarchale maatschappij. Veel ontwerpen, medische procedures en productontwikkelingen zijn gebaseerd op het fysiek van de man. Zo worden bijvoorbeeld bij auto-ongeluktesten alleen mannelijke poppen gebruikt. Als er al een pop wordt ingezet om vrouwen te vertegenwoordigen, is dit vaak een kleinere versie van de mannelijke pop, zonder rekening te houden met verschillen in lichaamsbouw en dat vrouwen dichter op het stuur zitten. Dit heeft ernstige gevolgen, zoals het feit dat vrouwen 17% meer kans hebben om te overlijden en 73% meer kans hebben op zware verwondingen bij een auto-ongeluk (Pim trend rapport).

Er is al geruime tijd een verandering gaande in het denken. Deze verschuiving uit zich onder andere in meer vrouwen in leidinggevende posities en het verkleinen van de loonkloof. Tegelijkertijd zien we een toename van feminisering in de maatschappij, gekenmerkt door zachtaardigheid, empathie en een sterker geluid van vrouwen. Vooral na bewegingen zoals #MeToo en de impact van media zoals de Barbie-film, wordt het inzicht steeds breder gedragen.

Deze verandering gaat gepaard met een herdefiniëring van mannelijkheid, waarbij sommigen, zoals Andrew Tate, pleiten voor een terugkeer naar traditionele mannelijkheid, met minder nadruk op emoties, meer stoerheid en het idee van dominante mannen. Als tegenreactie wordt dit herdefinieerd als toxische mannelijkheid. Het benadrukt het belang van het uitspreken en delen van emoties, vooral gezien het feit dat, hoewel vrouwen vaker worden gediagnosticeerd met depressie, mannen twee keer zoveel kans hebben op zelfmoord, wat meer zegt over het uiten van emoties dan over het vaker voorkomen van depressie.

Leiders in de maatschappij 

Onderzoekers aan de Arizona State University, onder leiding van Douglas Kenrick, hebben gekeken naar de factoren die meespelen bij het kiezen van een leider. Iedereen heeft een stereotype beeld voor ogen hoe een leider zou moeten zijn. Dit beeld wordt vaak gevormd door culturele factoren. En als we dan mogen stereotyperen wat de stereorotype leider is, dit is in het algemeen vaak een witte Alpha man, iemand met veel overmacht en dominantie. Leiders die voldoen aan dit stereotype worden vaak gekozen.

Bijna de helft van de wereldbevolking gelooft dat mannen betere politieke leiders zijn dan vrouwen en twee op de vijf mensen geloven dat mannen betere bedrijfsleiders zijn dan vrouwen. Dit onderstreept het argument dat leiders vaak worden gekozen op basis van een match met een cultureel stereotype in plaats van op karakteristieke eigenschappen van individuele personen.

Echter, tot nu toe was niet onderzocht wat de voorkeur is van individuen als het gaat om leiderschap, en of dit verschilt van hun keuze voor een stereotiepe leider.

Uit het onderzoek bleek dat wanneer een persoon erg dominant overkomt, dit een negatief effect heeft op de bereidheid van deelnemers om op die persoon te stemmen. Sterker nog, er werd een sterke afkeer van dominantie vastgesteld; mensen vinden dit niet prettig. Daarentegen waren mensen eerder geneigd te stemmen op iemand die eruitzag als een prestigieus persoon, iemand die gezag, aanzien en deskundigheid uitstraalt, ongeacht hun geslacht. Over het algemeen toonde het onderzoek aan dat wanneer mensen stemmen op basis van voorkeur in plaats van stereotype, ze meer geneigd zijn om op vrouwen te stemmen.

Dit wijst op een alternatief voor de alfa-leider: de prestigieuze leider.

Vrouwelijke leiders

Dus als de maatschappij, naast mannelijk, ook richting een eerlijke vrouwelijke verdeling beweegt, er een voorkeur is voor een integer deskundige leider ten opzichte van een dominante opportunistische leider, en men over het algemeen op basis op voorkeur voor een vrouwelijke leider kiest, waarom kiezen we toch nog stereotype leiders?

Een reden is dat het culturele onderbewuste van hun stereotype nog steeds het idee kan koesteren dat vrouwen minder kans maken om te winnen in leidinggevende posities, waardoor ze minder vaak worden gerekruteerd voor dergelijke rollen.  Bovendien zijn mensen mogelijk persoonlijk nog niet volledig bereid om op een vrouw te stemmen voor een leidinggevende positie. Dit benadrukt de noodzaak van een nieuwe culturele invulling van het concept van leiderschap.

Een andere reden waarom dominante leiders blijven bestaan, zelfs als mensen de voorkeur geven aan prestigieuze leiders, is dat dominante individuen vaak meer ambitie hebben en dus bereid zijn om naar de top te streven. Hierdoor zijn het enkel de dominante kandidaten die zichzelf presenteren als leiders. Het paradoxale is dat mensen over het algemeen de voorkeur geven aan leiders die bovenal niet lijken te streven naar persoonlijke macht. Maar hoe moet je dan op hen als kandidaat stemmen?

Vooralnog geldt: wie het hardst schreeuwt, wint. Nu, met de gebekte Gen Z wordt het interessant.

Mannelijk en vrouwelijke politieke oriëntatie onder Gen Z 

Wat we vooralsnog weten van Gen Z is dat zij zowel hyperprogressief op bepaalde thema’s zijn maar, verassend genoeg, ook erg conservatief zijn op andere. Dit rapport heeft data op basis van deze observatie vergeleken en de conclusie getrokken dat Generatie Z eigenlijk uit twee subgroepen bestaat: een mannelijke Generatie Z en een vrouwelijke Generatie Z.

Wat opvalt, is dat jonge vrouwen steeds progressiever worden, terwijl jonge mannen juist conservatiever lijken te worden. Dit verschil is met name merkbaar op thema’s zoals migratie en raciale rechtvaardigheid. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, laten gegevens zien dat na decennia waarin de seksen ongeveer gelijk waren verdeeld over liberale en conservatieve wereldbeelden, vrouwen in de leeftijd van 18 tot 30 nu maar liefst 30 procentpunt liberaler zijn dan hun mannelijke leeftijdsgenoten. Dit verschil is in slechts zes jaar tijd ontstaan. Dit artikel in de NRC gaat verder in op de ‘waarom’ vraag achter deze data (lees tip).

De vraag is, worden jonge vrouwen progressiever, of is het voor het eerst dat zij de vrijheid en het lef hebben om zich daadkrachtig uit te spreken? En dus ook beginnen met schreeuwen?

Is het dan niet zo dat de maatschappij niet vrouwelijk wordt, maar omdat vrouwen zich meer uitspreken en ruimte claimen de maatschappij vrouwelijkER wordt?

Het punt

Het punt van dit artikel is niet om te voorspellen wat dit betekent of gaat betekenen voor de maatschappij (ook al zal ik hier wel een voorspelling voor doen hieronder), maar meer om je inzicht te geven, om het beter te begrijpen.

Waar de westerse maatschappij voorheen enkel de kop kant van de munt zag wat zich uit in patriarchaat, beginnen we langzaam ook de munt kant te erkennen en integreren, in dit geval feminisme. Door in te zien dat er twee kanten zijn, bewegen we weg van patriarchie en wordt dit vervangen door masculinisme, door de toevoeging van feminisme. Klinkt misschien vaag, maar het is hetzelfde principe  dat er geen nacht is zonder dag, en er geen vrede is zonder oorlog. Het één bestaat niet zonder de ander en het is gelijkwaardig verdeeld.

Wat kunnen we verwachten van de verschuiving van een patriarchale, naar een representatieve masculinisme en feminisme maatschappij? 

Door de verschuiving naar een meer representatieve maatschappij, zien we een toenemende groei van zowel masculinisme als feminisme. Masculinisme, gekenmerkt door mannelijke energie en bijvoorbeeld vertegenwoordigd door figuren zoals Andrew Tate, zal waarschijnlijk sterker naar voren komen naarmate er meer nadruk wordt gelegd op de erkenning en versterking van traditioneel mannelijke kwaliteiten en rollen (when you’re accustomed to privilege, equality feels like oppression). Tegelijkertijd zal feminisme, met een sterker geluid vanuit vrouwelijke energie, ook toenemen. Dit betekent dat er meer aandacht zal zijn voor de erkenning, empowerment en verdediging van de vrouwelijke eigenschappen (niet te verwarren met het vrouwelijk geslacht).

De zichtbare contrasten binnen politieke ideologieën onder Gen Z gaan een groter rippel effect geven dan welke wij op dit moment zien. Dit, in combinatie met wat we nu weten over het verschil tussen een voorkeurs en stereotype leider, gaat een groot effect hebben zodra Gen Z leiders worden én leiders gaan kiezen. Het conservatieve van Gen Z zal meer gaan beseffen, en inzetten op, wat zij nodig hebben van een leider: wat kan een leider verbeteren aan hun positie in de maatschapij, in plaats van zich laten leiden door het ego van de leider. Progressief vrouwelijk gaat meer ruimte opeisen in de maatschappij en het representatiever verdelen en verder ontwikkelen.

Dit kan resulteren in

1. Sociaal: een meer inclusieve en egalitaire samenleving welke niet alleen een morele en ethische basis is voor gelijkheid, maar ook waarin de verschillende stemmen en behoeften van zowel mannen als vrouwen beter worden vertegenwoordigd en integreerd.
2. Economisch: De feminisering van de maatschappij biedt ook zakelijke kansen die kunnen bijdragen aan groei, innovatie en een gezondere werkomgeving. Dit suggereert dat het ook economische voordelen met zich meebrengt met nog betere producten en diensten. Zoals aangegeven in het trendrapport van Pim.

Er zal zich een grotere wereld openen.

Tot de volgende keer!

#1 Actie = Reactie: Bewijsvoering wordt belangrijker dan belofte

#2 Wat als de consument zelf advertenties voor je maakt?

Geen artificial intelligence, maar human intelligence!

#3 De rol van AI in het behoud van Culturele Diversiteit

#4 Frame

#5 Facebook viert 20-jarig bestaan

#7 AI en productplacement

Het lijkt wel of bij iedere nieuwe technologische ontwikkeling we het archief induiken om te kijken of we een ‘oude’ toepassing kunnen gebruiken voor een ‘nieuwe’ variant. In de begintijd van de commerciële tv ontstond het fenomeen ‘product placement’. Tegen betaling konden adverteerders producten plaatsen in tv-programma’s, series en films. Een voorloper van wat we later non-spot gingen framen. Maar kijk. Er is nu AI. En daar moet je dan vast ook iets mee kunnen als het gaat om de wereld van bewegend beeld. En dus is daar nu het bedrijf Rembrand. Inderdaad, vernoemd naar iemand die echt verstand had van beeld. Rembrand heeft een nieuwe technologie die het heel gemakkelijk maakt om digitale, realistisch ogende versies van frisdrankblikjes en shampoo op de tafels en muren van video’s op YouTube en TikTok te plaatsen. Een heerlijk kans voor de ‘creators’ op een extra inkomstenstroom. Rembrand gebruikt een vorm van generatieve AI die een bestaande scène kan analyseren en ontdekken hoe je er een product op de beste manier in het beeld kunt plaatsen. De eerste toepassingen waren geschikt voor YouTube. Inmiddels kan dit ook op LinkedIn en TikTok. Instagram staat op de rol voor de volgende toepassing. Natuurlijk is het aardig om AI in te zetten en dit mogelijk te maken. Zeker als inkomstenbron voor de makers. Maar je kunt je echt afvragen of wij zo langzamerhand niet een beetje deze vormen van marketingcommunicatie ontgroeid zijn. Het is oude wijn in nieuwe zakken van een toepassing die niet in verhouding staat tot wat je ook, en beter, zou kunnen doen. Maar ongetwijfeld zal er wel weer een groot adverteerders gebruik gaan maken van deze mogelijkheid.

.

#8 Super Bowl

#9 Plagiaat

#10 Adobe: The growing issue with “Free” trials UX

De mannen van Growth Design zijn meester in het (visueel) analyseren van specifieke online experience onderdelen. Zaken als onboarden, bestellen of een abonnement afsluiten nemen zij onder de loep. Ze onderbouwen hun mening met inzichten uit de psychologie en gedragswetenschap. Deze week behandelen ze een case study waarbij je bij Adobe Photoshop generative AI een gratis trial kunt afsluiten. Maar niets is wat het lijkt. Heerlijk. Maar bovenal heel leerzaam!

Tot de volgende keer!

#1 Hoezo zouden we marketingcommunicatiedoelgroepen op dezelfde manier analyseren als extremisten?

Van de week kwam ik dit artikel tegen: “Waarom geloven mensen sommige uitzinnigheden? ‘Extremisten zijn niet a priori irrationeel’”. ChatGPT heeft de kern van het artikel goed weten te samenvatten: “Theoloog en filosoof Rik Peels pleit voor een nieuwe benadering in radicalisering onderzoek, waarbij extremisten niet als inherent gestoord worden beschouwd. Hij stelt dat extremisten doorgaans normale mensen zijn met een genuanceerdere opvatting van rationaliteit, waarbij hij de beperkte toegang tot kennis, denkstijlen en groepsdynamiek benadrukt. Het doel is niet om extremisme te rechtvaardigen, maar om het complexe fenomeen te begrijpen en verschillende typen extremisten te onderscheiden. Deradicalisatie wordt niet als een spiegelbeeld van radicalisme gezien, maar eerder als het aanbieden van alternatieve narratieven binnen het bestaande wereldbeeld van individuen.”

In lijn met het pleidooi van Rik Peels om naar alle culturele waarheden te luisteren en serieus te nemen, wordt dat ook steeds belangrijker in marketingcommunicatie. Dit is niet alleen van belang voor het begrijpen van de doelgroep, maar ook hoe je hun gedrag beïnvloedt. De laatste zin van de vorige alinea is vooral interessant om door te vertalen naar het marketingcommunicatie domein. In plaats van radicaal af te wijken van wat iemand gelooft, gaat deradicalisatie over het introduceren van andere ideeën en verhalen die passen binnen het kader van hun bestaande overtuigingen. Het doel is om een breder spectrum van denkbeelden te presenteren en ruimte te bieden voor reflectie, in de hoop dat dit kan bijdragen aan: in het geval van extremisme het verminderen van extremistische neigingen, en in het geval van marketingcommunicatie: beïnvloeden van gedrag of zelfs positionering in het consumentenbrein.

Door overtuigingen echt te begrijpen, kunnen merken en organisaties effectief hun boodschappen afstemmen op de behoeften en overtuigingen van het publiek, of de doelgroep begeleiden naar een ander perspectief. 

Maar de crux zit hier in ‘hoe doe je dat, echt begrijpen?’. Weet jij het antwoord? 

#2 Digitale universum biedt oude creativiteit nieuw kansen

Ken je Harry Mack? Zo niet, bekijk zijn Instagram, of bijvoorbeeld dit filmpje. Ik ben al langere tijd fan van Harry Mack, en niet omdat hiphop mijn favoriete genre is (volgens mijn Spotify wrap). Mack heeft een mega-giga talent voor freestyle rappen met zinnen (bars) met de meest complexe zinsopbouw en vocabulaire. Dat is al reden genoeg om fan te zijn, maar naast zijn talent is hij ook enorm sympathiek. En het is de combinatie van drie elementen die de formule heeft gevormd voor zijn succes.

Één: zijn talent. 

+

Twee: Mack is groot geworden tijdens de pandemie. Tijdens corona was hij dagelijks, als je geluk had, te vinden op Omegle. Omegle is een platform waar je kan videobellen met willekeurige mensen over de hele wereld. Een soort live Tinder, maar niet per se met de intentie om te daten. Het bestaat al heel lang, ongeveer 14 jaar. Mack gebruikte het platform tijdens corona met de vraag of hij een freestyle rap met hen mocht maken op basis van de input van de persoon aan de andere kant van de webcam. Vervolgens plaatste hij de filmpjes op zijn YouTube- en Instagramkanaal, en ging viraal. Freestyle is geen nieuw creatief fenomeen, maar voor velen is het niet gelukt er een merk van te maken. In dit korte interview legt hij uit waarom het hem wel is gelukt.

+

Drie: Ook al beschrijft Mack de voordelen van de ‘digital age’, is er nog een reden waarom Mack zo groot is als hij is: zijn toegankelijke menselijkheid. Met zijn bescheiden, maar zelfverzekerde persoonlijkheid wordt hij in plaats van een ‘influencer’ of ‘artiest’ een ‘gewoon een persoon met een talent’. Klinkt als een klein verschil, maar het gevolg is groot. Zijn brand is ‘humanized’: het geeft het gevoel dat hij benaderbaar is, alsof je hem kent en met hem een colaatje kan drinken. Het gevolg: gunfactor. 

=

En nu gaat Mack een stapje verder. Hij heeft een merk opgebouwd met zijn freestylekunst en gaat nu de stap maken naar geschreven rap. In een van zijn eerste nummers beschrijft hij hoe hij bang is dat hij hierdoor afdoet aan zijn brand en populariteit gaat verliezen. Maar in alle interactie met de community is te lezen dat alle fans het hier niet mee eens zijn en steunen hem openlijk en lovend (zie screenshot hierboven). Zijn hechte band met zijn publiek heeft van hem en zijn talent een Humanized brand gemaakt wat zich doorvertaalt in een gunfactor. 

In marketingcommunicatie kunnen merken en organisaties leren van het succesverhaal van Harry Mack. Zijn authentieke en toegankelijke benadering, de opbouw van een betrokken community, het omarmen van evolutie zonder de kernidentiteit te verliezen, het creëren van een ‘gunfactor’ en slim gebruik van digitale platforms zijn allemaal cruciale elementen. Het bewijs dat het bouwen van een sterke, mensgerichte merkidentiteit en het koesteren van een betrokken gemeenschap essentieel zijn voor langdurig succes.

*Harry Mack is dit jaar te zien op Lowlands

#3 Daisugi: Een Levende Metafoor voor Sterke Positionering

Deze week kwam ik weer een interessant Japans cultureel gebruik tegen. Japanners hebben rond de 14e eeuw een ingenieuze bosbouwtechniek genaamd “daisugi” ontwikkeld, waarmee ze hout kunnen produceren zonder bomen te kappen. Door elke twee jaar zorgvuldig handmatig te snoeien, blijven alleen de bovenste takken over, waardoor ze recht kunnen groeien. Na 20 jaar is de oogstperiode en kunnen oude “boom voorraden” (ofwel boomstronken) wel honderd nieuwe loten tegelijk produceren. In de wereld van merken zou Daisugi, nu een traditionele Japanse bosbouwtechniek, misschien wel een handige metafoor kunnen zijn voor sterke positionering. 

Stel je een boom voor die een merkpositionering in het consumentenbrein vertegenwoordigt, en het snoeien van takken als de manier waarop we communiceren en sturen vanuit het merk, om controle over die positionering te behouden. Deze boom krijgt de vrijheid om te groeien binnen de omgeving die voor hem wordt bepaald, zowel door de interventie van de mens als de krachten van buitenaf (zoals wind). Vergelijkbaar met hoe de consument zelf gedachten en meningen vormt over een merk.

Periodiek snoeien van takken staat symbool voor het aanpassen van marketingstrategieën aan de veranderende wereld om ons heen. Hierdoor blijft het merk in de juiste richting groeien, actief reagerend op veranderingen in consumentengedrag, maar schaaft het merk af en toe bij, zodat het binnen het kader van de positionering blijft. Na een langere periode wordt er een grondige evaluatie uitgevoerd. In een wereld die voortdurend evolueert, wordt er gekeken of het op dezelfde manier moet doorgroeien, of dat er een complete herpositionering nodig is. Deze evaluatie is essentieel om ervoor te zorgen dat het merk relevant blijft, zich aanpast aan steeds veranderende consumentenbehoeften en zijn positie in het hoofd van de consument behoudt.

Kortom, Daisugi leert ons het belang van een dynamische positioneringsstrategie, waarbij regelmatige aanpassingen ervoor zorgen dat het merk gedijt te midden van veranderingen in de markt en consumentengedrag, zonder krampachtig vast te houden, maar de natuur op zijn beloop te laten en daarbij enkel te sturen.

#4 Cost of dull

#5 PIM Trendrapport 2024

#7 De luie Journalist

“Ken je nog een tooltje voor…”, is een van de meest gestelde vragen onder journalisten, onderzoekers en iedereen die nieuwsgierig is. Iedereen wil meer, beter en efficiënter onderzoek doen. Eigenlijk moet je jezelf de vraag stellen: “Hoe kan ik een luie journalist worden?” Met deze tekst begint de website van data- en onderzoeksjournalist Jerry Vermanen. Jerry is o.a. werkzaam voor Pointer en winnaar van enkele mooie prijzen. Het doet mij een beetje denken aan de begintijd van social media dat er allemaal handige tooltjes beschikbaar kwamen om op een slimme manier gebruik te maken van, of te zoeken in, de rijke databasen van social media. Toch blijft het vinden van de juiste informatie voor veel vakgenoten een belangrijke taak. Uiteraard voor journalisten maar zeker ook voor de marketingcommunicatie en communicatieprofessionals. Of het nu gaat om beter te kunnen begrijpen wie er online zo’n herrie aan het maken is of wat de concurrentie aan het doen is. Of nog beter, begrijpen wat de stemming is onder bepaalde doelgroepen en wie de inspirators zijn van deze beweging. Jerry heeft een overzicht gemaakt met 106 tools die je kunnen helpen bij het vinden van de goede informatie. Tools als” Zoekmachines • Email & Telefoon • Usernames • Websites & Domeinen • Sociale Media: w.o. Reddit (zeer waardevol), Instagram en nog veel meer • Verificatie • Data: Verzamelen • Bewerken • Visualiseren • AI • Crypto • Overig. Kortom, een goudmijn aan mogelijkheden. Hier zit vast voor iedereen wel een bruikbaar tooltje tussen. Dank aan Laura Meeder voor de tip.

.

#8 Natuurlijk intelligentie

#9 META Trendrapport

#10 Creativiteit

En dan kan je alles weten, toegang hebben tot alle kennis (natuurlijk en kunstmatig) uiteindelijk gaat het allemaal om creativiteit. Heerlijk!

Tot de volgende keer!