Nieuws van de Week, 4 Februari 2024
Het verschil tussen zien en begrijpen. Wat merken kunnen leren van Harry Mack. Daisugi als positioneringsmodel! De kosten van saaiheid. Een plan in 59 seconden. Tools voor de luie journalist. Natuurlijke intelligentie en tenslotte creativiteit. Mooie Zondag!
#1 Hoezo zouden we marketingcommunicatiedoelgroepen op dezelfde manier analyseren als extremisten?
Van de week kwam ik dit artikel tegen: “Waarom geloven mensen sommige uitzinnigheden? ‘Extremisten zijn niet a priori irrationeel’”. ChatGPT heeft de kern van het artikel goed weten te samenvatten: “Theoloog en filosoof Rik Peels pleit voor een nieuwe benadering in radicalisering onderzoek, waarbij extremisten niet als inherent gestoord worden beschouwd. Hij stelt dat extremisten doorgaans normale mensen zijn met een genuanceerdere opvatting van rationaliteit, waarbij hij de beperkte toegang tot kennis, denkstijlen en groepsdynamiek benadrukt. Het doel is niet om extremisme te rechtvaardigen, maar om het complexe fenomeen te begrijpen en verschillende typen extremisten te onderscheiden. Deradicalisatie wordt niet als een spiegelbeeld van radicalisme gezien, maar eerder als het aanbieden van alternatieve narratieven binnen het bestaande wereldbeeld van individuen.”
In lijn met het pleidooi van Rik Peels om naar alle culturele waarheden te luisteren en serieus te nemen, wordt dat ook steeds belangrijker in marketingcommunicatie. Dit is niet alleen van belang voor het begrijpen van de doelgroep, maar ook hoe je hun gedrag beïnvloedt. De laatste zin van de vorige alinea is vooral interessant om door te vertalen naar het marketingcommunicatie domein. In plaats van radicaal af te wijken van wat iemand gelooft, gaat deradicalisatie over het introduceren van andere ideeën en verhalen die passen binnen het kader van hun bestaande overtuigingen. Het doel is om een breder spectrum van denkbeelden te presenteren en ruimte te bieden voor reflectie, in de hoop dat dit kan bijdragen aan: in het geval van extremisme het verminderen van extremistische neigingen, en in het geval van marketingcommunicatie: beïnvloeden van gedrag of zelfs positionering in het consumentenbrein.
Door overtuigingen echt te begrijpen, kunnen merken en organisaties effectief hun boodschappen afstemmen op de behoeften en overtuigingen van het publiek, of de doelgroep begeleiden naar een ander perspectief.
Maar de crux zit hier in ‘hoe doe je dat, echt begrijpen?’. Weet jij het antwoord?
#2 Digitale universum biedt oude creativiteit nieuw kansen
Ken je Harry Mack? Zo niet, bekijk zijn Instagram, of bijvoorbeeld dit filmpje. Ik ben al langere tijd fan van Harry Mack, en niet omdat hiphop mijn favoriete genre is (volgens mijn Spotify wrap). Mack heeft een mega-giga talent voor freestyle rappen met zinnen (bars) met de meest complexe zinsopbouw en vocabulaire. Dat is al reden genoeg om fan te zijn, maar naast zijn talent is hij ook enorm sympathiek. En het is de combinatie van drie elementen die de formule heeft gevormd voor zijn succes.
Één: zijn talent.
+
Twee: Mack is groot geworden tijdens de pandemie. Tijdens corona was hij dagelijks, als je geluk had, te vinden op Omegle. Omegle is een platform waar je kan videobellen met willekeurige mensen over de hele wereld. Een soort live Tinder, maar niet per se met de intentie om te daten. Het bestaat al heel lang, ongeveer 14 jaar. Mack gebruikte het platform tijdens corona met de vraag of hij een freestyle rap met hen mocht maken op basis van de input van de persoon aan de andere kant van de webcam. Vervolgens plaatste hij de filmpjes op zijn YouTube- en Instagramkanaal, en ging viraal. Freestyle is geen nieuw creatief fenomeen, maar voor velen is het niet gelukt er een merk van te maken. In dit korte interview legt hij uit waarom het hem wel is gelukt.
+
Drie: Ook al beschrijft Mack de voordelen van de ‘digital age’, is er nog een reden waarom Mack zo groot is als hij is: zijn toegankelijke menselijkheid. Met zijn bescheiden, maar zelfverzekerde persoonlijkheid wordt hij in plaats van een ‘influencer’ of ‘artiest’ een ‘gewoon een persoon met een talent’. Klinkt als een klein verschil, maar het gevolg is groot. Zijn brand is ‘humanized’: het geeft het gevoel dat hij benaderbaar is, alsof je hem kent en met hem een colaatje kan drinken. Het gevolg: gunfactor.
=
En nu gaat Mack een stapje verder. Hij heeft een merk opgebouwd met zijn freestylekunst en gaat nu de stap maken naar geschreven rap. In een van zijn eerste nummers beschrijft hij hoe hij bang is dat hij hierdoor afdoet aan zijn brand en populariteit gaat verliezen. Maar in alle interactie met de community is te lezen dat alle fans het hier niet mee eens zijn en steunen hem openlijk en lovend (zie screenshot hierboven). Zijn hechte band met zijn publiek heeft van hem en zijn talent een Humanized brand gemaakt wat zich doorvertaalt in een gunfactor.
In marketingcommunicatie kunnen merken en organisaties leren van het succesverhaal van Harry Mack. Zijn authentieke en toegankelijke benadering, de opbouw van een betrokken community, het omarmen van evolutie zonder de kernidentiteit te verliezen, het creëren van een ‘gunfactor’ en slim gebruik van digitale platforms zijn allemaal cruciale elementen. Het bewijs dat het bouwen van een sterke, mensgerichte merkidentiteit en het koesteren van een betrokken gemeenschap essentieel zijn voor langdurig succes.
*Harry Mack is dit jaar te zien op Lowlands
#3 Daisugi: Een Levende Metafoor voor Sterke Positionering
Deze week kwam ik weer een interessant Japans cultureel gebruik tegen. Japanners hebben rond de 14e eeuw een ingenieuze bosbouwtechniek genaamd “daisugi” ontwikkeld, waarmee ze hout kunnen produceren zonder bomen te kappen. Door elke twee jaar zorgvuldig handmatig te snoeien, blijven alleen de bovenste takken over, waardoor ze recht kunnen groeien. Na 20 jaar is de oogstperiode en kunnen oude “boom voorraden” (ofwel boomstronken) wel honderd nieuwe loten tegelijk produceren. In de wereld van merken zou Daisugi, nu een traditionele Japanse bosbouwtechniek, misschien wel een handige metafoor kunnen zijn voor sterke positionering.
Stel je een boom voor die een merkpositionering in het consumentenbrein vertegenwoordigt, en het snoeien van takken als de manier waarop we communiceren en sturen vanuit het merk, om controle over die positionering te behouden. Deze boom krijgt de vrijheid om te groeien binnen de omgeving die voor hem wordt bepaald, zowel door de interventie van de mens als de krachten van buitenaf (zoals wind). Vergelijkbaar met hoe de consument zelf gedachten en meningen vormt over een merk.
Periodiek snoeien van takken staat symbool voor het aanpassen van marketingstrategieën aan de veranderende wereld om ons heen. Hierdoor blijft het merk in de juiste richting groeien, actief reagerend op veranderingen in consumentengedrag, maar schaaft het merk af en toe bij, zodat het binnen het kader van de positionering blijft. Na een langere periode wordt er een grondige evaluatie uitgevoerd. In een wereld die voortdurend evolueert, wordt er gekeken of het op dezelfde manier moet doorgroeien, of dat er een complete herpositionering nodig is. Deze evaluatie is essentieel om ervoor te zorgen dat het merk relevant blijft, zich aanpast aan steeds veranderende consumentenbehoeften en zijn positie in het hoofd van de consument behoudt.
Kortom, Daisugi leert ons het belang van een dynamische positioneringsstrategie, waarbij regelmatige aanpassingen ervoor zorgen dat het merk gedijt te midden van veranderingen in de markt en consumentengedrag, zonder krampachtig vast te houden, maar de natuur op zijn beloop te laten en daarbij enkel te sturen.
#4 Cost of dull
Wat een mooi inzicht. We proberen allemaal inzicht te krijgen in de effectiviteit van onze communicatie-inspanningen. De toegang tot data maakt het steeds eenvoudiger om de juiste persoon, op de juiste plaats, op het juiste tijdstip, op het juiste device met de beste boodschap te bereiken. En aan de hand van de resultaten plannen we weer vrolijk verder. Maar dat laatste stukje? Die boodschap. Hoe zit het daar eigenlijk mee? Peter Field heeft onderzoek gedaan naar iets wat veel te vaak wordt vergeten maar wellicht door iedereen wordt opgemerkt. De onwaarschijnlijke saaiheid van veel merkcommunicatie. Ja, je leest het goed. Saaiheid! En wees eerlijk, dit herkennen we allemaal. Hij framed dit als: ‘Advertising has been getting increasingly dull thanks to the impact of 15+ years of performance marketing’. En Peter Field zou Peter Field niet zijn als hij deze stelling onderbouwt met onderzoek. Onderzoek dat aangeeft wat de extra kosten van een ‘saaie’ campagne zijn. In relatie tot dit onderwerp is er een mooi project, reeds gestart in 1999 door Adam Morgen met de naam “The Challenger Project” Hier kan je o.a. een podcast vinden van Adam samen met Peter Field. Uiteraard over het onderwerp ‘the cost of dull in business’. Op 27 februari geeft Adam Morgan een ‘Brand Lecture’ onder de titel ‘Lets makes this more interesting’. Deze is online te volgen.
.
#5 PIM Trendrapport 2024
Er verscheen vorige week een mooi PIM trendrapport 2024. ‘De Clash’. Als je al dacht dat er één route was naar succes dan kan je die gedachte direct overboord gooien. Of het nu wordt gedefinieerd als trends en tegenbewegingen of simpelweg als verandering, er is een dringende behoefte voor merken om deze culturele signalen te herkennen en te omarmen als een kans voor groei. De toekomst lijkt voor veel mensen onzeker. En in tijden van onzekerheid voel je de opkomende angst. Terwijl anderen dat weer zien als een kans. Keuzes blijken vaak paradoxaal. Aan de ene kant geeft men prioriteit aan het individuele welzijn terwijl ze ook waarde hechten aan het goed doen voor anderen. Vooruitgang maar ook vasthouden aan het verleden. Een tijd boordevol moeilijke keuzes ingegeven door de aanwezige paradoxen. Volgens de samenstellers van dit trendrapport geeft ‘De Clash’ van het ‘zijn’ de tijdgeest weer van menselijke en emotionele polarisatie, het empathische spectrum van onze huidige cultuur. En zoals dat hoort bij een goed trendrapport is de conclusie dat dit voor merken en organisaties weer allerlei kansen oplevert. Persoonlijk vind ik van de drie beschreven ‘clashes’ de tweede ‘clash’ de meest interessante. Voor mij het bewijs dat we nog steeds moeite hebben met het ‘doen’ wat we ‘beloven’. Terwijl steeds meer mensen voelen dat beloftes niet kloppen. De conclusie van deze ‘clash’ wordt door de auteurs beschreven als: “We leven in een tijdperk waar customer centricity en life centricity nieuwe vormen aannemen door EQ maar ook de ‘menselijke’ benadering van generatieve AI. Een tijdperk waar het verzamelen van data een nieuwe fase ingaat naar het gebruik van data op de meest menselijke manier. Echter, voelen consumenten zich meer en meer bedot, met een gevoel van customer washing als resultaat. Sterker nog, niet alleen slechte maar ook een valse customer experience kan het merk zodanig schaden dat het een cumulatief negatief effect krijgt op meer maatschappelijke brand purpose acties.” Dit deed mij onmiddellijk denken aan het prachtige boek van Frank Peters met de alleszeggende titel: ‘Het juiste doen als niemand kijkt’. Wil je hier meer van weten dan kan je nog deelnemen aan de opleiding met dezelfde titel bij de Iris Academy.
#6 Een compleet introductieplan in 59 seconden
Een aardig voorbeeld van de mogelijke effecten van AI binnen het vakgebied is deze test van Ethan Mollick. Vlak na de introductie van Microsoft Bing en ChatGPT deed hij een AI-experiment. Hij bedacht om te ontdekken hoeveel tijd het zou kosten om een productlancering samen te stellen. De resultaten waren indrukwekkend. Binnen een halfuur had hij een concept-e-mailmarketingcampagne, sociale media berichten en zelfs een landingspagina en een video. Zijn idee was om deze test nog een keer te herhalen en te ontdekken of dat nu binnen één minuut zou lukken. Om het project iets moeilijker te maken was het idee om vijf verschillende taken uit te voeren in plaats van één. Het introduceren van een product, een marktonderzoeksrapport schrijven, trendy ontwerpen voor een keuken maken, een hele PowerPoint en een syllabus opstellen. En hij kreeg dat voor elkaar in 59 seconden. De grote vraag is dan of dit goed of slecht nieuws is? Ethan komt tot de volgende conclusie: “Om de ‘Wet van Kratzenberg’ te parafraseren: “AI op het werk is noch goed, noch slecht; het is ook niet neutraal.” AI verbetert niet automatisch de ervaring van het werk, noch berooft het ons automatisch van betekenis of vervangt het werknemers. Maar AI is ook niet neutraal. Het gebruik van AI zal onvermijdelijk tot diepgaande veranderingen leiden. We moeten niet doen alsof die veranderingen niet zullen plaatsvinden, en we moeten de verantwoordelijkheid nemen voor het bepalen van manieren om AI te gebruiken die de nadruk leggen op het goede, en niet op het slechte.” Dit klinkt dan weer heel eenvoudig maar is in de praktijk moeilijker dan het lijkt. De laatste tijd hoor ik steeds vaker dat een van beste toepassingen van AI het vermogen is om werk ‘samen te vatten’ Het eenvoudiger maken van tijdrovende activiteiten. Zoals ook in zijn voorbeeld van het opstellen van een (basis)introductieplan. Als je jezelf deze tijd bespaart heb je heerlijk de ruimte om echte creativiteit te gebruiken en daadwerkelijk waarde toe te voegen. Het verschil tussen standaard en effectieve creativiteit.
#7 De luie Journalist
“Ken je nog een tooltje voor…”, is een van de meest gestelde vragen onder journalisten, onderzoekers en iedereen die nieuwsgierig is. Iedereen wil meer, beter en efficiënter onderzoek doen. Eigenlijk moet je jezelf de vraag stellen: “Hoe kan ik een luie journalist worden?” Met deze tekst begint de website van data- en onderzoeksjournalist Jerry Vermanen. Jerry is o.a. werkzaam voor Pointer en winnaar van enkele mooie prijzen. Het doet mij een beetje denken aan de begintijd van social media dat er allemaal handige tooltjes beschikbaar kwamen om op een slimme manier gebruik te maken van, of te zoeken in, de rijke databasen van social media. Toch blijft het vinden van de juiste informatie voor veel vakgenoten een belangrijke taak. Uiteraard voor journalisten maar zeker ook voor de marketingcommunicatie en communicatieprofessionals. Of het nu gaat om beter te kunnen begrijpen wie er online zo’n herrie aan het maken is of wat de concurrentie aan het doen is. Of nog beter, begrijpen wat de stemming is onder bepaalde doelgroepen en wie de inspirators zijn van deze beweging. Jerry heeft een overzicht gemaakt met 106 tools die je kunnen helpen bij het vinden van de goede informatie. Tools als” Zoekmachines • Email & Telefoon • Usernames • Websites & Domeinen • Sociale Media: w.o. Reddit (zeer waardevol), Instagram en nog veel meer • Verificatie • Data: Verzamelen • Bewerken • Visualiseren • AI • Crypto • Overig. Kortom, een goudmijn aan mogelijkheden. Hier zit vast voor iedereen wel een bruikbaar tooltje tussen. Dank aan Laura Meeder voor de tip.
.
#8 Natuurlijk intelligentie
De laatste tijd staat deze nieuwsbrief vol met allerlei verhalen over ‘kunstmatige intelligentie’. In een mooi gesprek deze week spraken wij over ongekende ‘kennis’ van natuurlijke bronnen. Als voorbeeld werd genoemd het metronetwerk van Tokyo dat bekend staat als een van de beste van de hele wereld. Om inzicht te krijgen waarom dit zo was besloot men een experiment te doen met slijmzwammen. In het experiment plaatsten onderzoekers onder leiding van Toshiyuki Nakagaki (Hokkaido Universiteit in Sapporo) havervlokken (een delicatesse van slijmzwammen) in een patroon dat de manier nabootste waarop steden over Tokio verspreid zijn, en lieten vervolgens de slijmzwam los. Aanvankelijk verspreidde de slijmzwam zich gelijkmatig rond de havervlokken en verkende zijn nieuwe territorium. Maar binnen enkele uren begon de slijmzwam zijn patroon te verfijnen, waardoor de tunnels tussen de havervlokken versterkt werden, terwijl de andere schakels geleidelijk verdwenen. Na ongeveer een dag had de slijmzwam een netwerk van onderling verbonden voedingsbuizen aangelegd. Het ontwerp leek vrijwel identiek aan dat van het spoorwegsysteem rondom Tokio, met een groter aantal sterke, veerkrachtige tunnels die centraal gelegen haver met elkaar verbinden. Dus hoe kunstmatig moet onze intelligentie zijn?
#9 META Trendrapport
Ok. De laatste dan voor 2024. Deze analyse van de trendrapportage-industrie analyseert zeventig trendrapporten op basis van hun algemene houding ten opzichte van de toekomst, hun thematische inhoud en hoe prominent deze thema’s worden gepresenteerd wanneer ze worden gestapeld met andere, vergelijkbare rapporten. Wel zo makkelijk!
#10 Creativiteit
En dan kan je alles weten, toegang hebben tot alle kennis (natuurlijk en kunstmatig) uiteindelijk gaat het allemaal om creativiteit. Heerlijk!
Tot de volgende keer!
0 reacties